жергілікті сөйлеу

См. также в других словарях:

• кіренжілік — Қ орда., Қарм.) наубайханада пісірілетін ширатпа тоқаш. Қаладан кірешілер келсе, к і р е н ж і л і к әпкелер балаларға Қ орда., Қарм.). Орыс тіліндегі крендель сөзінің кішірейтіп айтылуынан (кренделик) жергілікті сөйлеу тілінің ыңғайына қарай… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• басат — Қ орда., Арал) теңіздің кең қолтығы, қойнауы (теңіздің құры жерге қарай сұғынып, бөлініп шыққан кең қойнауы). Теңіз суы кеміген кезде, кейбір жерлердің суы б а с а тб а с а т болып қалады Қ орда., Арал). Бұл сөз Орал қазақтарының Аралға келіп… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• әйлеңкес — (Гур., Маңғ.; Қарақ.) мәжнүн, есуас. Ә й л е ң к е с адам. Ә й л е ң к е с адам сайлауға қатыстырылмайды (Гур., Маңғ.). Баяғыда Қасым деген ә й л е ң к е с адам болды, бұтын ашып айқай салып жүретін (Гур., Маңғ.). Сенің арманың алтын іздеу емес,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• маңғыста — ет. жерг. 1. Маң маң басу, аяңдау, маңу. Ащы іздеген аруаналар алыс жалдарды төскейлеп әлдеқайда м а ң ғ ы с т а п барады (Ә.Кекілбаев, Дала баллада., 68). Маң маң басып м а ң ғ ы с т а п жайылып жүрген аққу аруаналар (Ә.Кекілбаев, Үркер, 275).… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• мырыңда — ет. жерг. Мыжып көп сөйлеу, езу. «Бұл заманда бар байлық ақшада. Кассада ақшаң тұрса, көңілім тоқ», деп м ы р ы ң д а й д ы (О.Сәрсенбаев, Жақсының көзі, 238) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• суқы — ет. жерг. Тынымсыз сөйлеу, сайрау. Осы ауылда қызыл тілге келгенде жанға дес бермей, с у қ ы п тұратын сол. Тауып айтатын сол (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 92) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі